KİMLİĞİNİ KOYNUNDA YIKADIM YILANLIĞIN

29 TEMMUZ 2010 PERŞEMBE

KİMLİĞİNİ KOYNUNDA YIKADIM YILANLIĞIN

Biraz kalın sesli kadın gülüşmeleri

Meydanda ise iki aydır Rus marşları çalınıyor

Balon kadehteki et kokusu küllenmiş

Ancak aynalar alışmadı henüz suratsızlığıma

Çünkü tınısı farklı siyah tomurcukların

Polis kovalıyorken insanları, kaşında kanlar bana bakıyorsun

Dans ediyoruz, suratın kan içinde

Burnunu öpeceğim ve suratını alamayacak “Güvenlik güçleri

dans edenleri öldürüyordu.” yazılsın tarih kitaplarına, öpüşenleri

n ağızları kan doldu diyerek abartılsın

Tarih kitapları kan koksun, söyleyin

Siz parça parça ölüyorsunuz

Dedim

Ben bütün öldüm

Hâlâ durup dururken bana gülüyorsun

Sarhoş olup sallandıkça Mahler

Deprem oluyor sanıyorsun

Üstelik bazı harfler başa gelmek/gelmemek için direniyor

Kimliklerimiz dinleri kirletiyor

Kimliklerimiz devletlere nötr

Kimliklerimiz cinsiyetleri kirletmez

Kimliklerimiz babamızı temize çıkartamaz

Kimliklerimiz köyümüz olamaz

Kimliklerimiz evlilerin çocuklarına bakamaz

Yok olup giden kendiliklerimizde kirlenen ve en çabuk çürüyen kimlik suratlarımız

Dünya, sahtekar yuvarlak, birden yalpalıyor

Yoksa ben bisikletten düşmeyecek kadar uyudum

Büyük yudumları şarapların

Yahut balkondaki orospu kokusu, anason gibi

Yakasına yapışılmış z lerin, hep daha güzel sonlanırmış gibi alfabe

Ancak güneş doğurmadıkça gündüzleri

Benimle baş harfler kadar dimdik konuşun

Zihnimden emekli olunca bana kontrbas çalabilir misin?

Kimliğini koynunda yıkadım yılanlığın

Kimliğini gömleğinde yıkadım yılanın

Yine de yılmadı yılanların yalnızlığı

Çölde, kanları emilmiş kum savaşları